تنظيمات متداول برای دوربين های عکاسی – بخش دوم
تنظيمات دوربين برای عکاسی
بهترین حالت فوکوس خودکار (Autofocus Mode)
انتخاب بهترین حالت فوکوس خودکار بر اساس سوژه عکاسی، اهمیت بسیاری دارد. برای نمونه، در صورتی که از یک سوژه بی حرکت عکاسی می کنید، بهتر است از حالت Single Area Focus Mode (که با نام های Single Area AF، One Shot AF یا AF-S هم شناخته می شوند) استفاده کنید، در حالی که اگر سوژه عکاسی در حال حرکت مداوم باشد، بهتر است از حالت Continuous / Al Servo Focus Mode استفاده کنید تا دوربین سوژه را به صورت جدی دنبال کند.
گاهی تولیدکنندگان دوربین های عکاسی برای راحتی کار افراد مبتدی، یک حالت ترکیبی را هم در دوربین های خود در نظر می گیرند که به صورت خودکار و نسبت به حرکت کردن یا بی حرکت ماندن سوژه، بین حالت های Single Area Focus Mode و Continous / Al Servo Focus Mode تغییر می کند. این حالت ترکیبی در دوربین های نیکون با نام AF-A و در دوربین های کانن با نام Al Focus AF شناخته می شود و می تواند برای افرادی که جا به جایی مداوم بین حالت های AF-S و AF-C برای آن ها مشکل است، یک حالت عالی در فوکوس خودکار باشد.
تنظيمات دوربين برای عکاسی
برخی از دوربین ها حالت Auto AF هم دارند که با در نظر گرفتن کل صحنه، بر نزدیک ترین سوژه یا سوژه ای که توسط دوربین مهم تلقی شده است، فوکوس می کنند. استفاده از این حالت برای افراد مبتدی توصیه نمی شود؛ چرا که این افراد بهتر است بر روی نقاط فوکوس کنترل کاملی داشته و این نقاط را به نقاطی که دوربین باید فوکوس کند، حرکت دهند که با استفاده از حالت Single-Point AF-Area Mode می توان این کار را انجام داد. در صورتی که یک نقطه واحد در منظره یاب خود داشته باشید، می توانید این نقطه فوکوس را در طول فریم سوژه یا ناحیه مورد نظر حرکت دهید یا سوژه را به نقطه فوکوس بیاورید.
بهترین حالت نورسنجی (Metering Mode)
دوربین های عکاسی، حالت های مختلفی مانند حالت های Spot Metering، Center-Weighted Metering و Matrix / Evaluative Metering را برای نورسنجی دارند. با این حال، در موقعیت های بسیاری بهتر است از حالت Matrix / Evaluative Metering استفاده کنید، چرا که این حالت، با در نظر گرفتن کل منظره، بهترین نورسنجی را بر روی سوژه انجام می دهد.
بهترین دیافراگم لنز (Lens Aperture)
دیافراگم لنز نه تنها بر چگونگی جداسازی سوژه از پشت زمینه و پیش زمینه تاثیر می گذارد، بلکه بر میزان نوری که از لنز عبور می کند هم تاثیر دارد. بنابراین باید دیافراگم انتخابی خود را به دقت تعیین کنید. افزون بر آن، دیافراگم می تواند بر وضوح تصویر و عمق میدان هم تاثیر داشته باشد. بنابراین، انتخاب بهترین دیافراگم برای سوژه عکاسی و محیط عکاسی اهمیت بسیاری دارد. در صورت عکاسی در نور کم و برای اجتناب از تاثیر لرزش دوربین بر تصویر در هنگامی که دوربین را با دست گرفته اید، بهترین حالت، عکاسی با عریض ترین دیافراگم ممکنی است که لنز ایجاد می کند، تا بیشترین نور ممکن توسط دوربین دریافت شود. برای نمونه، در صورتی که با لنز 35 میلی متری f/1.8 عکاسی می کنید، بهتر است دیافراگم را در f/1.8 نگه دارید. با این حال، اگر قصد دارید از یک چشم انداز زیبا عکاسی کنید و دوست دارید یک تصویر واضح از کل چشم انداز به ثبت رسانید، بستن دیافراگم لنز در f/5.6 مناسب خواهد بود.
تنظيمات دوربين برای عکاسی
اغلب اوقات، دیافراگم را با جداسازی سوژه عکاسی از پشت زمینه خود می شناسند؛ اما این کار فقط یکی از عملکردهای دیافراگم است. در مثال بالا، می توانید تفاوت تصویر گرفته شده با دیافراگم باز مانند f/2.8 را در مقابل تصویر گرفته شده با دیافراگم بسته مانند f/8.0 ببینید.
نظرات بسته شده است.